และไม่มีวันหมดไปได้ คือ "ความรัก"
แต่สิ่งที่มนุษย์มีความจำกัด คือ "ความอดทน"
ยิ่งรักมากก็ยิ่งต้องอดทนกับปัญหาต่างๆ
เพื่อให้รักนั้นยั่งยืน
แต่ในทิศทางตรงกันข้าม
เมื่อใดที่ไม่มี "ความรัก"…"ความอดทน"ก็มักจะหมดลง
สิ่งใดที่เคยอดทนได้
ก็ค่อยๆ เปลี่ยนแปลงลดลงเรื่อยๆ
สิ่งใดที่เคยเห็นดีเห็นชอบ
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj95J1Fz8SkaummrLKRU_8froSXd8D9pGnCf2Wj_cl-k5J-QFFAypq8nOAs7LDv39YzhgfEZFW5OVW1xwGx5IIv26g8Tz5_kmeCZjdxDa7fl-dnJCzeAjNzQ55VH703Zr4-a3p6ZN-1YNhp/s200/001340_8%5B1%5D.gif)
กลับกลายเป็นขวางหูขวางตา
และท้ายที่สุด...
"เรา" ก็เป็นฝ่ายทิ้ง "ความรัก" นั้นให้จบลง
ทั้งๆ ที่ยังรักอยู่เต็มหัวใจ
แต่เพียงเพราะการถูกกระทำซ้ำๆ
จนกระทั่ง "ความอดทน"
บอกให้เราต้องจากไป
เพราะหากรักแล้วยังต้องเจ็บ
ทางเลือกที่ดีที่สุดก็คือ...การเลิกรา
เพื่อที่เราจะได้เข้มแข็งเ
พื่อที่จะลุกขึ้นได้ใหม่...ในวันข้างหน้า
และก้าวเดินต่อไปอย่างมั่นคง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น